Dni Jana Pawła II - zapraszamy na wystawę w naszej Galerii

Dni Jana Pawła II - zapraszamy na wystawę w naszej Galerii "Krypta u Pijarów"

"(Nie)pewność" - na wystawie pod takim tytułem swoje prace zaprezentują Artyści-Dydaktycy Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.  

Wystawa, inspirowana poezją Karola Wojtyły, a w szczególności wierszem „Bojaźń, która leży u początku", w trwać będzie od 30 października do 15 listopada 2025 r.

Wernisaż odbędzie się w dniu 30 października (czwartek) o godz. 12.00.

Nasze wydarzenie - organizowane we współpracy Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II i Akademii Sztuk Pięknych - jest wprowadzeniem do głównych wydarzeń Dni Jana Pawła II w Krakowie. Temat tegorocznej edycji, w dobie polikryzysu, skłania do refleksji nad kondycją sztuki współczesnej. Jej przesłanie często ukazuje przejaw dramatu człowieka, jego niepokój i cierpienie. Na wystawie 10 Artystów zaprezentuje obrazy, rzeźby, grafiki i obiekty, które ukazują kondycję współczesnego człowieka – jego niepewność, zagubienie i rozpacz, jego wiarę, nadzieję i miłość.

W wystawie wezmą udział:

  • prof. Andrzej Bednarczyk (Rektor ASP, Wydział Malarstwa),
  • prof. Grzegorz Bienias (Wydział Malarstwa),
  • prof. Łukasz Konieczko (Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki),
  • prof. Marcin Surzycki (Wydział Grafiki),
  • prof. Zbigniew Sałaj (Wydział Malarstwa),
  • prof. ASP Rafał Pytel (Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki),
  • prof. ASP Marta Bożyk (Wydział Grafiki),
  • prof. ASP Katarzyna Stryszowska-Winiarz (Wydział Architektury Wnętrz),
  • prof. ASP Marta Makarczuk (Wydział Malarstwa),
  • dr Sławomir Biernat (Wydział Rzeźby).


Karol Wojtyła

Bojaźń, która leży u początku

O jakże jesteś związane miejsce mojego mijania z miejscem narodzin...

Zamysł Boga spoczywa w twarzach przechodniów,

a głębia jego podąża za tokiem powszednich dni -

Obsuwając się w śmierć, odsłaniam oczekiwanie

i oczy utkwione w jedno miejsce

i w jedno zmartwychwstanie,

jednakże wieko ciała zamykam i pewnik jego rozpadu

powierzam ziemi.

Ty wschodzisz nad nią powoli i zamysł Twój

nadal zrównywasz z powierzchnią każdego dnia

oraz z cieniem przechodniów na ulicach

popołudniową porą... w ulicach naszego miasta

pod zmierzch...

Ty, Boże!

Ty Jeden możesz ciała nasze odebrać ziemi z powrotem!