Ostatnia prosta, czyli zadumania na Wielki Tydzień AD2020

Wprowadzenie

W Niedzielę Palmową w kościołach jest czytana Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dzisiaj wg św. Mateusza. W opisie Ewangelista zwraca uwagę na zaskakujący fakt: uczniowie nie byli w stanie się modlić. Dwukrotnie zastaje ich śpiących a do Piotra zwraca się słowami: "Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?".

Mamy godzinę dla Jezusa? Pewnie w dobie zarazy i ciągłego siedzenia w sieci znalazły by się i dwie...

By wypełnić prośbę Jezusa z Ogrodu Oliwnego proponuję w ramach wejścia na ostatnią prostą przygotowań do Świąt Zmartwychwstania poświęcić codziennie 10 min. Krótkie wprowadzenie z fragmentem Ewangelii, utwór muzyczny i obraz - dzieło sztuki. Ostatnia odsłona we Wielki Piątek i w ten sposób codzienne dziesięć minut stworzy "chociaż godzinę".

Zapraszam przede wszystkim swoich uczniów i wszystkich mających te 10 min. 

Niedziela Palmowa - dzień pierwszy

1. Najpierw rozważanie

Fragment odczytanej Ewangelii - Mt 21,1-11

2. A teraz posłuchaj i podumaj

W niedziele Wielkiego Postu w kościołach śpiewa się Gorzkie Żale. Tradycyjne nabożeństwo podczas którego rozważa się Mękę Pańską. Spróbuj wczuć się w klimat i pomódl się słowami tzw. Pobudki. Utwór w wykonaniu Siewców Lednicy.

3. A teraz popatrz i pomyśl

Mamy przed sobą fresk autorstwa Giotto di Bondone namalowany ok. 1305 roku dla Kaplicy Scrovegnich w Padwie. Został zatytułowany Wjazd do Jerozolimy i jest jednym z 40 fresków namalowanych przez Giotta w Kaplicy Scrovegnich należący do cyklu scen przedstawiających min. życie Chrystusa.

Zwróć uwagę, co ma osioł pod kopytem i co robią panowie na drzewach. To nie aniołowie:)

4. Na koniec modlitwa

Uwaga, to modlitwa z 1883 roku z "Książki do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza S.J."

MODLITWA w Niedzielę Palmową. (O. Karola Antoniewicza)

Bóg nam wiele daje, nawet i wtedy, kiedy nam wiele odbiera; a my poznajemy pociechy, których nam użycza i za nie dziękujemy;
ale nie poznajemy boleści, któremi nas dotyka, i za takowe dziękować nie umiemy! Lub raczej, zawsześmy leniwi do dziękowania, a zawsze skorzy do szemrania!

Dał ci Bóg majątek, przyjm go z wdzięcznością z rąk Jego; ale gdy ci odbierze, o wtedy nie narzekaj, bo może więcej cię umiłował, czyniąc cię ubogim, jak gdy cię uczynił bogatym! Bogactwem pracowałeś może na potępienie, o pracuj ubóstwem na zbawienie twoje!
Dał ci Bóg żonę, męża, dziecko, coś kochał nad życie, a może i nad Boga, i odebrał ci je, bo chce ci odebrać własne serce twoje, abyś je na wieki nie stracił; przez boleść chce cię do miłości przyprowadzić; zamienił w łzy śmiech twój, aby te łzy w radość przemienił wieczną!
Dał ci Bóg sławę i znaczenie u świata, i dozwolił, aby prześladowanie i obmowa dotknęła cię; bo musi wyrwać z nas pierwej to, co świat w nas, a my w świecie kochamy, aby miłość nie ludzi, ale świata, wytępił w sercach naszych!

Zostawia nas Bóg nieraz w tęsknocie i smutku, gdzie sami dla siebie ciężarem jesteśmy; abyśmy znienawidziwszy siebie, Jego kochać poczęli; abyśmy straciwszy siebie, Jego kochać poczęli!
O żebyśmy tylko zawsze chcieli pojąć miłość, dobroć i łaskawość Boga ku nam!

Dziękujmy Mu zawsze, bo zawsze mamy do dziękczynienia przyczynę; nie skarżmy się nigdy, bo nigdy do skarg przyczyny nie mamy!
Dziękujmy za chorobę a znajdziem w niej zdrowie duszy!
Dziękujmy za ubóstwo,a bogaci będziemy!
Dziękujmy za opuszczenie, a w niem Pana znajdziemy!
Dziękujmy za łzy, a rozraduje się dusza nasza w Panu!
Dziękujmy za krzyż, bo w krzyżu jest zbawienie!
Dziękujmy za grób, bo w grobie jest zmartwychwstanie!

Gdyby nam Bóg wszystkie dary stworzone dał, ale siebie nam nie dał, cóż nam to wszystko pomoże!
Kiedy Jego mamy, w Nim wszystko mamy; gdybyśmy Go stracili, wszystko byśmy z nim stracili!.
Dziękujmy zawsze, dziękujmy wszędzie, dziękujmy za wszystko!